In het kort:

Sinds 2004 hebben Nederlandse fertiliteitsklinieken de eigen richtlijnen voor het maximaal aantal kinderen per zaaddonor structureel overtreden.

• Tot 2018 gold een maximum van 25 kinderen per donor, daarna werd dit verlaagd naar twaalf gezinnen
• Bij de meeste massadonoren gaat het om 26 tot 40 kinderen, met uitschieters naar 75 kinderen
• Door gebrekkige registratie konden donoren bij meerdere klinieken terecht

Het grote plaatje:

De nieuwe Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting heeft de problemen aan het licht gebracht. Klinieken wisselden onderling sperma uit zonder medeweten van donoren en hielden geen adequate registratie bij.

De onderste regel:

Stichting Donorkind spreekt van een "medische calamiteit" met verstrekkende gevolgen. Donorkinderen kunnen mogelijk te maken krijgen met tientallen halfbroers en -zussen, wat zorgen oplevert over toekomstige relaties en dating. Het ministerie van Volksgezondheid komt deze week met een brief aan de Tweede Kamer over de situatie.